Kronik bir seyir gösteren sinsi başlangıçlı bir depresyon türüdür. Sık görülmesine rağmen, teşhisi nadir koyulan ve bu yüzden gerektiği gibi tedavi edilemeyen bir rahatsızlıktır. Distimik bozukluğu yaşayan kişinin kendisi de durumunu ”ben kendimi bildim bileli böyleyim, depresifim” diye tanımlar. Hastalık belirtilerini kendi kişilik özelliği sandığı için tedavi alma gereği duymaz. İçinde bulunduğu durumu öylece kabullenmiştir. Oysa bu hastalığın tanınması ve erken tedavisi çok önemlidir. Çünkü gecikilmesinin faturası kişiye ve çevresine getirdiği yükler bakımından oldukça ağır olmaktadır.
Distimik bozukluğu olan hastalarda fazla ağır olmayan, en az iki yıl süren depresyon belirtileri görülür. Hiç bir şeyden memnun olmama, uyku bozuklukları, müzmin karamsarlık durumu, yorgunluk, güvensizlik hali, isteksizlik ve ilgi azlığı, bedensel yakınmalar hastaları rahatsız eder. Rahatsızlıkta aralarda bir kaç gün süren iyi haller olabilir. Bu etkiler iki aydan daha fazla devam etmez. Kişilerdeki depresif belirtiler hafif şekilde en az 2 yıl devam eder. Bu rahatsızlık gizli depresyon olarak da anılabilir. Hastaların en fazla şikayet ettiği konu depresif (çökkün) olmalarıdır. Benzer yakınmaları mevcut olan kişilerde Distimik bozukluk tanısı da unutulmamalıdır.